D-dimer, plazmin tarafından çözünen çapraz bağlı fibrin pıhtısından türetilir.Esas olarak fibrinin litik fonksiyonunu yansıtır.Klinik pratikte esas olarak venöz tromboembolizm, derin ven trombozu ve pulmoner emboli tanısında kullanılır.Kantitatif testin 200μg/L'den az olması gerekiyorsa D-dimer kalitatif testi negatiftir.

Artmış D-dimer veya pozitif test sonuçları sıklıkla hiper pıhtılaşma durumu, yaygın damar içi pıhtılaşma, böbrek hastalığı, organ nakli reddi ve trombolitik tedavi gibi sekonder hiperfibrinoliz ile ilişkili hastalıklarda görülür.Ayrıca vücudun kan damarlarında aktif tromboz veya fibrinolitik aktivitenin eşlik ettiği hastalıklar olduğunda D-dimer de önemli ölçüde artacaktır.Miyokard enfarktüsü, pulmoner emboli, alt ekstremite derin ven trombozu, beyin enfarktüsü vb. gibi yaygın hastalıklar;bazı enfeksiyonlar, ameliyatlar, tümör hastalıkları ve doku nekrozu da D-dimer artışına yol açar;Ayrıca romatizmal endokardit, romatoid artrit, sistemik Lupus eritematozus vb. gibi bazı insan otoimmün hastalıkları da D-dimer artışına neden olabilir.

D-dimerin kantitatif tespiti, hastalıkların teşhisine ek olarak, klinik uygulamada ilaçların trombolitik etkisini de kantitatif olarak yansıtabilir.Hastalıkların vb. yönleri faydalıdır.

D-dimerin yükselmesi durumunda vücut yüksek tromboz riski altındadır.Bu noktada birincil hastalığın mümkün olan en kısa sürede teşhis edilmesi ve DVT skoruna göre tromboz önleme programına başlanması gerekmektedir.Tromboz oluşumunu belirli bir önleyici etkiye sahip olan düşük molekül ağırlıklı heparin kalsiyum veya rivaroksabanın deri altına enjeksiyonu gibi bazı ilaçlar antikoagülasyon tedavisi için seçilebilir.Trombotik lezyonları olanların, altın zaman içerisinde mümkün olan en kısa sürede tümörü trombolitikleştirmeleri ve D-dimer'i periyodik olarak gözden geçirmeleri gerekir.