Çeşitli hastalıklar için prognostik bir gösterge olarak D-Dimer:

Pıhtılaşma sistemi ile inflamasyon, endotel hasarı ve enfeksiyon, cerrahi veya travma, kalp yetmezliği ve kötü huylu tümörler gibi trombotik olmayan diğer hastalıklar arasındaki yakın ilişki nedeniyle D-Dimer'de sıklıkla artış gözlenir.Araştırmada, bu hastalıklar için en yaygın olumsuz prognozun hala tromboz, DIC vb. olduğu bulunmuştur. Bu komplikasyonların çoğu, kesinlikle D-Dimer yükselmesine neden olan en yaygın ilgili hastalıklar veya durumlardır.Dolayısıyla D-Dimer, hastalıklar için geniş ve hassas bir değerlendirme göstergesi olarak kullanılabilir.

1. Kanser hastaları için, çok sayıda çalışma, yüksek D-Dimer düzeyine sahip kötü huylu tümör hastalarının 1-3 yıllık hayatta kalma oranının, normal D-Dimer düzeyine sahip olanlardan önemli ölçüde daha düşük olduğunu bulmuştur.D-Dimer, malign tümörlü hastaların prognozunun değerlendirilmesinde bir gösterge olarak kullanılabilir.

2.VTE hastaları için, birçok çalışma antikoagülasyon sırasında D-Dimer pozitif hastaların, negatif hastalara kıyasla sonraki trombotik nüksetme riskinin 2-3 kat daha yüksek olduğunu doğrulamıştır.7 çalışmadaki 1818 katılımcının bir başka meta-analizi, anormal D-Dimer'in VTE hastalarında trombotik nüksün ana belirleyicilerinden biri olduğunu ve D-Dimer'in çoklu VTE nüks riski tahmin modellerine dahil edildiğini gösterdi.

3. Mekanik kapak replasmanı (MHVR) geçiren hastalar için, 618 katılımcının katıldığı uzun süreli bir takip çalışması, MHVR sonrası varfarin döneminde anormal D-Dimer düzeyleri olan hastaların, olumsuz olay riskinin, bu hastalara göre yaklaşık 5 kat daha yüksek olduğunu gösterdi. normal düzeylerde.Çok değişkenli korelasyon analizi, D-Dimer seviyelerinin antikoagülasyon sırasında tromboz veya kardiyovasküler olayların bağımsız belirleyicileri olduğunu doğruladı.

4. Atriyal fibrilasyonu (AF) olan hastalar için D-Dimer, oral antikoagülasyon sırasında trombotik ve kardiyovasküler olayları öngörebilir.Yaklaşık 2 yıl boyunca takip edilen 269 atriyal fibrilasyonlu hasta üzerinde yapılan prospektif bir çalışma, oral antikoagülasyon sırasında, INR standardını karşılayan hastaların yaklaşık %23'ünün anormal D-Dimer düzeyleri sergilediğini, anormal D-Dimer düzeyleri olan hastaların ise 15.8 ve D-Dimer düzeyleri normal olan hastalarla karşılaştırıldığında sırasıyla 7,64 kat daha yüksek trombotik ve eşlik eden kardiyovasküler olay riski.
Bu spesifik hastalıklar veya hastalar için yüksek veya sürekli pozitif D-Dimer, sıklıkla kötü prognoza veya durumun kötüleştiğine işaret eder.