Antykoagulacja to proces zmniejszania tworzenia się skrzepliny fibrynowej poprzez zastosowanie leków przeciwzakrzepowych w celu ograniczenia procesu wewnętrznego szlaku krzepnięcia i wewnętrznego szlaku krzepnięcia.

Leki przeciwpłytkowe polegają na przyjmowaniu leków przeciwpłytkowych w celu zmniejszenia funkcji adhezji i agregacji płytek krwi, a tym samym ograniczenia procesu tworzenia się skrzepliny płytkowej.W praktyce klinicznej do powszechnie stosowanych leków przeciwzakrzepowych zalicza się warfarynę i heparynę, które zmniejszają możliwość tworzenia się skrzepliny fibrynogenowej różnymi drogami przeciwzakrzepowymi.Na przykład warfarynę często stosuje się w leczeniu przeciwzakrzepowym po operacji zastawki serca, a heparynę często stosuje się w leczeniu zakrzepicy żylnej kończyn dolnych.

Typowe leki przeciwpłytkowe obejmują aspirynę, Plavix itp. Leki te mogą zapobiegać agregacji płytek krwi poprzez różne ogniwa, zapobiegając w ten sposób tworzeniu się skrzepliny płytkowej.Klinicznie stosuje się go w profilaktyce choroby niedokrwiennej serca, zakrzepicy mózgu i innych chorób.