W życiu ludzie od czasu do czasu nieuchronnie wpadną i krwawią.W normalnych okolicznościach, jeśli niektóre rany nie są leczone, krew stopniowo krzepnie, samoistnie przestaje krwawić i ostatecznie pozostawia krwawe strupy.Dlaczego to?Jakie substancje odegrały ważną rolę w tym procesie?Następnie wspólnie zgłębimy wiedzę na temat krzepnięcia krwi!

Jak wszyscy wiemy, krew stale krąży w organizmie człowieka pod naciskiem serca, transportując tlen, białko, wodę, elektrolity i węglowodany potrzebne organizmowi.W normalnych warunkach krew przepływa w naczyniach krwionośnych.Kiedy naczynia krwionośne ulegną uszkodzeniu, organizm przestanie krwawić i krzepnąć w wyniku szeregu reakcji.Prawidłowa krzepliwość i hemostaza organizmu ludzkiego zależą głównie od struktury i funkcji nienaruszonej ściany naczyń krwionośnych, prawidłowej aktywności czynników krzepnięcia oraz jakości i ilości skutecznych płytek krwi.

W normalnych warunkach płytki krwi rozmieszczone są wzdłuż wewnętrznych ścian naczyń włosowatych, aby zachować integralność ścian naczyń krwionośnych.Kiedy naczynia krwionośne ulegają uszkodzeniu, najpierw następuje ich obkurczenie, przez co ściany naczyń krwionośnych w uszkodzonej części zbliżają się do siebie, co powoduje obkurczenie rany i spowolnienie przepływu krwi.Jednocześnie płytki krwi przylegają, agregują i uwalniają zawartość w uszkodzonym miejscu, tworząc lokalny skrzep płytkowy, blokujący ranę.Hemostaza naczyń krwionośnych i płytek krwi nazywana jest hemostazą początkową, a proces tworzenia skrzepu fibrynowego w miejscu uszkodzenia po aktywacji układu krzepnięcia w celu zablokowania rany nazywany jest wtórnym mechanizmem hemostatycznym.

W szczególności krzepnięcie krwi odnosi się do procesu, w którym krew zmienia się ze stanu płynącego w niepłynący stan żelowy.Koagulacja oznacza, że ​​szereg czynników krzepnięcia jest kolejno aktywowanych przez enzymolizę, a na koniec tworzy się trombina, tworząc skrzep fibrynowy.Proces krzepnięcia często obejmuje trzy sposoby: endogenny szlak krzepnięcia, egzogenny szlak krzepnięcia i wspólny szlak krzepnięcia.

1) Endogenny szlak krzepnięcia jest inicjowany przez czynnik krzepnięcia XII w wyniku reakcji kontaktowej.Poprzez aktywację i reakcję różnych czynników krzepnięcia protrombina ostatecznie przekształca się w trombinę.Trombina przekształca fibrynogen w fibrynę, aby osiągnąć cel krzepnięcia krwi.

2) Egzogenny szlak krzepnięcia odnosi się do uwalniania własnego czynnika tkankowego, który wymaga krótkiego czasu krzepnięcia i szybkiej reakcji.

Badania wykazały, że endogenny szlak krzepnięcia i egzogenny szlak krzepnięcia mogą być wzajemnie aktywowane i wzajemnie aktywowane.

3) Wspólny szlak krzepnięcia odnosi się do wspólnego etapu krzepnięcia endogennego układu krzepnięcia i egzogennego układu krzepnięcia, który obejmuje głównie dwa etapy wytwarzania trombiny i tworzenia fibryny.

Tzw. hemostaza i uszkodzenie naczyń krwionośnych, które aktywują egzogenną drogę krzepnięcia.Fizjologiczna funkcja endogennego szlaku krzepnięcia nie jest obecnie zbyt jasna.Pewne jest jednak, że endogenny szlak krzepnięcia krwi może zostać aktywowany w wyniku kontaktu organizmu ludzkiego z materiałami sztucznymi, co oznacza, że ​​materiały biologiczne mogą powodować krzepnięcie krwi w organizmie człowieka, a zjawisko to stało się także główną przeszkodą w wszczepianie wyrobów medycznych w organizm człowieka.

Nieprawidłowości lub przeszkody w jakimkolwiek czynniku krzepnięcia lub ogniwie w procesie krzepnięcia spowodują nieprawidłowości lub dysfunkcje w całym procesie krzepnięcia.Widać, że krzepnięcie krwi jest złożonym i delikatnym procesem zachodzącym w organizmie człowieka, który odgrywa ważną rolę w utrzymaniu naszego życia.