ပုံမှန်ကိုယ်ဝန်ဆောင်အမျိုးသမီးများတွင် ကိုယ်ဝန်သက်တမ်းတိုးလာသည်နှင့်အမျှ နှလုံးထွက်ရှိမှု တိုးလာကာ အနားပတ်ခုခံမှုလည်း လျော့နည်းလာသည်။ကိုယ်ဝန် 8 ပတ်မှ 10 ပတ်တွင် နှလုံးထွက်နှုန်းသည် စတင်လာပြီး ကိုယ်ဝန် 32 ပတ်မှ 34 ပတ်တွင် အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိကာ ကိုယ်ဝန်မရှိသည့်အချိန်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက 30% မှ 45% တိုးလာပြီး မီးဖွားချိန်အထိ ဤအဆင့်ကို ထိန်းသိမ်းထားသည်။သွေးကြောဆိုင်ရာ ခုခံအားကျဆင်းခြင်းသည် သွေးလွှတ်ကြောဖိအားကို လျော့ကျစေပြီး diastolic သွေးပေါင်ချိန် သိသိသာသာ ကျဆင်းသွားကာ သွေးခုန်နှုန်း ကွာခြားချက် ကျယ်ပြန့်လာသည်။ကိုယ်ဝန် 6 ပတ်မှ 10 ပတ်အတွင်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိခင်များ၏ သွေးပမာဏသည် ကိုယ်ဝန်သက်တမ်းတိုးလာသည်နှင့်အမျှ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန် 40% ခန့်တိုးလာသော်လည်း ပလာစမာပမာဏတိုးလာခြင်းသည် သွေးနီဥဆဲလ်အရေအတွက်ထက် များစွာကျော်လွန်နေပါသည်။ 40% မှ 50% တိုးလာပြီး သွေးနီဥများ 10% မှ 15% တိုးလာသည်။ထို့ကြောင့်၊ ပုံမှန်ကိုယ်ဝန်ဆောင်တွင် သွေးမှေးမှိန်သွားသည်၊ သွေးပျစ်နိုင်မှု ကျဆင်းခြင်း၊ hematocrit ကျဆင်းခြင်းနှင့် erythrocyte အနည်ထိုင်နှုန်း တိုးလာခြင်းတို့ကို ထင်ရှားစေသည်။

သွေးခဲစေသောအချက်များ Ⅱ၊ Ⅴ၊ VII၊ Ⅷ၊ IX၊ နှင့် Ⅹ အားလုံးသည် ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်အတွင်း တိုးလာကာ အလယ်တန်းနှင့် နှောင်းပိုင်းကိုယ်ဝန်ဆောင်များတွင် ပုံမှန်ထက် 1.5 မှ 2.0 ဆအထိ ရောက်ရှိနိုင်ပြီး သွေးကြောဆိုင်ရာအချက်များ Ⅺ နှင့်  လှုပ်ရှားမှုများ လျော့နည်းသွားသည်။Fibrinopeptide A၊ fibrinopeptide B၊ thrombinogen၊ platelet factor Ⅳ နှင့် fibrinogen သိသိသာသာတိုးလာပြီး antithrombin Ⅲ နှင့် protein C နှင့် protein S လျော့နည်းသွားသည်။ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်အတွင်း prothrombin အချိန်နှင့် activated တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း prothrombin အချိန်တိုသွားသည်နှင့် plasma fibrinogen ပါဝင်မှုသည် သိသိသာသာတိုးလာကာ တတိယသုံးလပတ်တွင် 4-6 g/L အထိတိုးလာနိုင်သည်၊ ၎င်းသည် ကိုယ်ဝန်မရှိသူထက် 50% ပိုများသည်။ ကာလ။ထို့အပြင်၊ plasminogen တိုးလာခြင်း၊ euglobulin ပျော်ဝင်ခြင်းအချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ coagulation-anticoagulation ပြောင်းလဲမှုများသည် ခန္ဓာကိုယ်အား သွေးခဲနိုင်ချေရှိသော အခြေအနေသို့ဖြစ်စေသည်၊ ယင်းသည် လုပ်သားစဉ်အတွင်း placental abruption ပြီးနောက် ထိရောက်သော hemostasis ကို အကျိုးပြုသည့် hypercoagulable အခြေအနေသို့ ဖြစ်စေသည်။ထို့အပြင်၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်အတွင်း အခြားသော သွေးခဲနိုင်သည့် အကြောင်းရင်းများမှာ သွေးထဲတွင် စုစုပေါင်းကိုလက်စထရော၊ phospholipids နှင့် triacylglycerols တိုးလာခြင်း၊ အချင်းမှလျှို့ဝှက်ထားသော Androgen နှင့် progesterone တို့သည် အချို့သော သွေးခဲစေသော တားဆေးများ၊ အချင်း၊ သားအိမ် decidua နှင့် သန္ဓေသား၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုကို လျော့နည်းစေသည်။thromboplastin ဒြပ်စင်များ စသည်တို့ပါဝင်မှုသည် သွေးကို hypercoagulable အခြေအနေအဖြစ်သို့ မြှင့်တင်နိုင်ပြီး ဤပြောင်းလဲမှုသည် ကိုယ်ဝန်အသက်အရွယ် တိုးလာသည်နှင့်အမျှ ပိုမိုဆိုးရွားလာပါသည်။အလယ်အလတ် hypercoagulation သည် သွေးလွှတ်ကြောများ၊ သားအိမ်နံရံနှင့် placental villi များတွင် fibrin များထွက်ခြင်းကို ထိန်းသိမ်းရန် အကျိုးပြုသည့် ဇီဝကမ္မဆိုင်ရာ အကာအကွယ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ဖယ်ထုတ်ခြင်းကြောင့် အချင်း၏သမာဓိနှင့် thrombus ပုံစံကို ထိန်းသိမ်းကာ မွေးဖွားစဉ်နှင့် မွေးဖွားပြီးနောက်တွင် လျင်မြန်သော hemostasis ကို လွယ်ကူချောမွေ့စေပါသည်။မီးဖွားပြီးနောက် သွေးသွန်ခြင်းကို ကာကွယ်ရန် အရေးကြီးသော ယန္တရားတစ်ခုဖြစ်သည်။coagulation ၏တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ ဒုတိယ fibrinolytic လုပ်ဆောင်ချက်သည်သားအိမ်ခရုပတ်သွေးလွှတ်ကြောများနှင့်သွေးပြန်ကြောတွင်းရှိ thrombus ကိုရှင်းလင်းစေပြီး endometrium ၏ပြန်လည်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းနှင့်ပြုပြင်ခြင်းကိုအရှိန်မြှင့်သည်။