D-Dimer gëtt normalerweis als ee vun de wichtege verdächtege Indikatoren vu PTE an DVT an der klinescher Praxis benotzt.Wéi ass et entstanen?

Plasma D-Dimer ass e spezifescht Degradatiounsprodukt produzéiert duerch Plasminhydrolyse nodeems de Fibrinmonomer duerch Aktivéierungsfaktor XIII vernetzt ass.Et ass e spezifesche Marker vum Fibrinolyseprozess.D-Dimere ginn ofgeleet vu vernetzten Fibrin Clots, lyséiert vu Plasmin.Soulaang et aktiv Thrombose a fibrinolytesch Aktivitéit an de Bluttgefässer vum Kierper ass, wäert den D-Dimer eropgoen.Myokardialinfarkt, zerebralen Infarkt, Lungenembolie, venöse Thrombose, Chirurgie, Tumor, disseminéiert intravaskulär Koagulatioun, Infektioun an Tissue-Nekrose kënnen zu erhöhten D-Dimer féieren.Besonnesch fir eeler a hospitaliséiert Patienten, wéinst Bakterämie an aner Krankheeten, ass et einfach anormal Bluttkoagulatioun ze verursaachen an zu enger Erhéijung vun D-Dimer ze féieren.

D-Dimer reflektéiert haaptsächlech fibrinolytesch Funktioun.Erhéicht oder positiv gesi bei sekundärer Hyperfibrinolyse, wéi Hyperkoaguléierbaren Zoustand, disseminéiert intravaskulär Koagulatioun, Nier Krankheet, Oflehnung vun Organtransplantatiounen, Thrombolytescher Therapie, asw. de fibrinolytesche System (wéi DIC, verschidde Thrombus) a Krankheeten am Zesummenhang mam fibrinolytesche System (wéi Tumoren, Schwangerschaft Syndrom), an Iwwerwaachung vun der Thrombolytescher Therapie.

Erhöhte Niveauen vun D-Dimer, e Fibrin-Degradatiounsprodukt, beweisen heefeg Fibrin-Degradatioun in vivo.Dofir ass fibrous D-Dimer e Schlësselindikator fir déif Venenthrombose (DVT), Lungenembolie (PE), disseminéiert intravaskulär Koagulatioun (DIC).

Vill Krankheeten verursaachen d'Aktivatioun vum Koagulatiounssystem an / oder de fibrinolytesche System am Kierper, wat zu enger Erhéijung vum Niveau vum D-Dimer resultéiert, an dës Aktivatioun ass enk mat der Bühn, der Gravitéit an der Behandlung vun der Krankheet verbonnen, also an dëse Krankheeten. D'Detektioun vum Niveau vum D-Dimer kann als Evaluatiounsmarker fir Krankheetsstatioun, Prognose a Behandlungsleitung benotzt ginn.

Uwendung vun D-Dimer an déif Venen Thrombose

Well Wilson et al.Fir d'éischt applizéiert Fibrin-Degradatiounsprodukter fir d'Diagnos vu Lungenembolie am Joer 1971, huet d'Detektioun vun D-Dimer eng grouss Roll bei der Diagnostik vum Lungenembolie gespillt.Mat e puer héich sensibel Detektiounsmethoden huet den negativen D-Dimer Kierperwäert en idealen negativen prediktiven Effekt fir Lungenembolie, a säi Wäert ass 0,99.En negativt Resultat kann am Fong d'Lungenembolie ausschléissen, doduerch invasiv Untersuchungen reduzéieren, wéi Belëftungsperfusiounsscannen a Lungenangiographie;vermeide blann Antikoagulatiounstherapie.D - D'Konzentratioun vun Dimer ass mat der Plaz vun der Thrombus Zesummenhang, mat méi héich Konzentratioune an de grousse Branchen vun der pulmonaler Stamm a manner Konzentratioune an de klenge Branchen.

Negativ Plasma D-Dimeren ausgeschloss d'Méiglechkeet vun DVT.Angiographie bestätegt DVT war 100% positiv fir D-Dimer.Kann fir thrombolytesch Therapie an Heparin Antikoagulatioun Medikamenter Leedung an Efficacitéit Observatioun benotzt ginn.

D-Dimer kann Ännerungen an der Thrombusgréisst reflektéieren.Wann den Inhalt erëm eropgeet, weist et op d'Wiederhuelung vum Thrombus;während der Behandlungsperiod ass et weider héich, an d'Gréisst vum Thrombus ännert sech net, wat beweist datt d'Behandlung net effikass ass.