D-dimer solet adhiberi ut unus ex indicibus PTE et DVT suspectis in praxi clinica consuevit.Quomodo fit?

Plasma D-dimer est specifica degradatio producti ab hydrolysi plasmin producto post monomerum fibrinum transversim coniunctum per factorem activum XIII.Certus est processus fibrinolysis titulus.D-dimers derivantur e transversis fibrinis clots lysmin a plasmin connexis.Quamdiu thrombosis et fibrinolytica actio in vasis sanguineis corporis agit, D-dimer augebit.Infarctio myocardialis, infarctio cerebri, embolismus pulmonalis, thrombosis venosus, chirurgia, tumor, coagulation intravascularis disseminata, contagio et textus necrosis ad D-dimer elevatum ducere possunt.Praesertim senes et aegros nosocomatus, ob bacteremia et alios morbos, facile est causare coagulationem sanguinis abnormis et D-dimer augeri.

D-dimer maxime munus fibrinolyticum reflectit.Aucta vel positiva visa in hyperfibrinolysi secundario, sicut in statu hypercoagulabili, coagulationis intravascularis disseminatae, renalis morbus, organi rejectio transplantandi, therapia thrombolytica, etc. Determinatio praecipuorum systematis fibrinolytici magni momenti est pro diagnosi et curatione morborum. systema fibrinolyticum (ut DIC, thrombus varii) et morbi ad systema fibrinolyticum (qualia tumores, syndrome graviditatis), et magna therapiae thrombolyticae.

Gradus D-dimer elevati, productum degradationis fibrinae, frequentes fibrinae degradationes in vivo indicant.Ergo fibrosum D-dimer est clavis index venae profundae thrombosis (DVT), embolismi pulmonis (PE), coagulatio intravascularis disseminata (DIC).

Multi morbi activationem systematis coagulationis et/vel fibrinolytici in corpore, ex incremento in gradu D-dimer, causant, et haec activatio propinqua est ad scaenam, severitatem et curationem morbi, in his morbis. Deprehensio in plano D-dimer adhiberi potest ut aestimatio titulus pro morbo choragi, prognosis et curationis ductu.

Applicatio D-dimer in vena profunda thrombosis

Cum Wilson et al.primum fibrin degradationis productorum applicata diagnosis embolismi pulmonis anno 1971, detectio D-dimer in diagnosi embolismi pulmonis ingentes partes egit.Cum nonnullis methodis valde sensibilibus detectis, valor corporis negativus D-dimer habet effectum negativum idealem praedictivum ad embolismum pulmonis, cuius valor 0.99 est.Effectus negativus basically embolismum pulmonalis excludere potest, inde interrogationes incursivas reducere, ut evacuatio perfusio intuens et angiographiam pulmonalis;caeca anticoagulation justo.D - Concentratio dimerorum ad locum thrombi refertur, cum concentratione superiore in ramis maioribus trunci pulmonalis et concentrationes inferiores in ramis minoribus.

Negans plasma D-dimers excludit facultatem DVT.Angiographia confirmata DVT erat 100% positivum pro D-dimer.Potest adhiberi ad therapiam thrombolyticam et anticoagulation heparin medicamento ductu et efficacia observationis.

D-dimer in thrombus magnitudine mutationes reflectere potest.Si contentus iterum crescit, recursum thrombi indicat;in curatione periodi, alta pergit, et magnitudo thrombi non mutatur, significans curationem inefficacem esse.