Signifikansi klinis saka koagulasi


Penulis: Penerus   

1. Prothrombin Time (PT)

Utamane nggambarake kondisi sistem koagulasi eksogen, ing ngendi INR asring digunakake kanggo ngawasi antikoagulan oral.PT minangka indikator penting kanggo diagnosa negara prethrombotic, DIC lan penyakit ati.Iki digunakake minangka tes screening kanggo sistem koagulasi eksogen lan uga minangka sarana penting kanggo kontrol dosis terapi antikoagulasi oral klinis.

PTA <40% nuduhake nekrosis gedhe saka sel ati lan nyuda sintesis faktor koagulasi.Contone, 30%

Prolongation katon ing:

a.Kerusakan ati sing ekstensif lan serius utamane amarga produksi prothrombin lan faktor pembekuan sing gegandhengan.

b.VitK ora cukup, VitK dibutuhake kanggo nyintesis faktor II, VII, IX, lan X. Nalika VitK ora cukup, produksi mudhun lan wektu prothrombin saya suwe.Iki uga katon ing jaundice obstruktif.

C. DIC (koagulasi intravaskular kasebar), sing ngonsumsi akeh faktor koagulasi amarga trombosis mikrovaskular sing ekstensif.

d.Pendarahan spontan neonatal, kekurangan prothrombin kongenital terapi antikoagulan.

Shorten katon ing:

Nalika getih ana ing negara hypercoagulable (kayata DIC awal, infark miokard), penyakit trombotik (kayata trombosis serebral), lsp.

 

2. Wektu trombin (TT)

Utamane nggambarake wektu nalika fibrinogen dadi fibrin.

Prolongation katon ing: tambah heparin utawa zat heparinoid, tambah aktivitas AT-III, jumlah abnormal lan kualitas fibrinogen.Tahap hiperfibrinolisis DIC, fibrinogenemia rendah (ora ana), hemoglobinemia abnormal, produk degradasi fibrin (proto) getih (FDP) mundhak.

Pengurangan kasebut ora ana makna klinis.

 

3. Wektu tromboplastin parsial sing diaktifake (APTT)

Utamane nggambarake kahanan sistem koagulasi endogen lan asring digunakake kanggo ngawasi dosis heparin.Nggambarake tingkat faktor koagulasi VIII, IX, XI, XII ing plasma, minangka tes skrining kanggo sistem koagulasi endogen.APTT umume digunakake kanggo ngawasi terapi antikoagulasi heparin.

Prolongation katon ing:

a.Kekurangan faktor koagulasi VIII, IX, XI, XII:

b.Faktor koagulasi II, V, X lan reduksi fibrinogen sawetara;

C. Ana zat antikoagulan kayata heparin;

d, produk degradasi fibrinogen tambah;e, DIC.

Shorten katon ing:

Negara hypercoagulable: Yen zat procoagulant lumebu ing getih lan aktivitas faktor koagulasi mundhak, lan liya-liyane:

 

4.Fibrinogen plasma (FIB)

Utamane nggambarake isi fibrinogen.Fibrinogen plasma minangka protein koagulasi kanthi isi paling dhuwur saka kabeh faktor koagulasi, lan minangka faktor respon fase akut.

Tambah katon ing: Burns, diabetes, infèksi akut, tuberkulosis akut, kanker, endokarditis bakterial subakut, meteng, radhang paru-paru, cholecystitis, pericarditis, sepsis, sindrom nefrotik, uremia, infark miokard akut.

Pengurangan katon ing: kelainan fibrinogen kongenital, fase hipokoagulasi DIC, fibrinolisis primer, hepatitis parah, sirosis ati.

 

5.D-Dimer (D-Dimer)

Utamane nggambarake fungsi fibrinolisis lan minangka indikator kanggo nemtokake anané utawa ora ana trombosis lan fibrinolisis sekunder ing awak.

D-dimer minangka produk degradasi spesifik saka fibrin sing disambung silang, sing mundhak ing plasma mung sawise trombosis, saengga dadi penanda molekuler penting kanggo diagnosa trombosis.

D-dimer mundhak sacara signifikan ing hiperaktivitas fibrinolisis sekunder, nanging ora tambah ing hiperaktivitas fibrinolisis primer, sing minangka indikator penting kanggo mbedakake loro kasebut.

Peningkatan kasebut katon ing penyakit kayata trombosis vena jero, embolisme paru, lan hiperfibrinolisis sekunder DIC.