ترومبوز و هموستاز عملکردهای فیزیولوژیکی مهم بدن انسان هستند که شامل عروق خونی، پلاکت ها، فاکتورهای انعقادی، پروتئین های ضد انعقاد و سیستم های فیبرینولیتیک می شود.آنها مجموعه ای از سیستم های دقیقا متعادل هستند که جریان طبیعی خون را در بدن انسان تضمین می کنند.گردش مداوم جریان، نه ریختن از رگ خونی (خونریزی) و نه انعقاد در رگ خونی (ترومبوز).

مکانیسم ترومبوز و هموستاز معمولاً به سه مرحله تقسیم می شود:

هموستاز اولیه عمدتاً در دیواره عروق، سلول های اندوتلیال و پلاکت ها درگیر می شود.پس از آسیب عروق، پلاکت ها به سرعت جمع می شوند تا خونریزی را متوقف کنند.

هموستاز ثانویه، که به عنوان هموستاز پلاسما نیز شناخته می شود، سیستم انعقادی را فعال می کند تا فیبرینوژن را به فیبرین متقاطع نامحلول تبدیل کند، که لخته های بزرگی را تشکیل می دهد.

فیبرینولیز، که لخته فیبرین را می شکند و جریان خون طبیعی را بازیابی می کند.

هر مرحله دقیقاً تنظیم شده است تا حالت تعادل را حفظ کند.نقص در هر پیوند منجر به بیماری های مرتبط می شود.

اختلالات خونریزی یک اصطلاح عمومی برای بیماری های ناشی از مکانیسم های هموستاز غیر طبیعی است.اختلالات خونریزی به طور کلی به دو دسته ارثی و اکتسابی تقسیم می شوند و تظاهرات بالینی عمدتاً خونریزی در قسمت های مختلف است.اختلالات خونریزی مادرزادی، هموفیلی معمولی A (کمبود فاکتور انعقادی VIII)، هموفیلی B (کمبود فاکتور انعقادی IX) و اختلالات انعقادی ناشی از کمبود فیبرینوژن؛اختلالات خونریزی اکتسابی، شایع کمبود فاکتور انعقادی وابسته به ویتامین K، عوامل انعقادی غیرطبیعی ناشی از بیماری کبد و غیره وجود دارد.

بیماری های ترومبوآمبولیک عمدتاً به ترومبوز شریانی و ترومبوآمبولی وریدی (ترومبوآمبولی وریدی، VTE) تقسیم می شوند.ترومبوز شریانی بیشتر در شریان های کرونری، عروق مغزی، شریان های مزانتریک و شریان های اندام و غیره دیده می شود که شروع آن اغلب ناگهانی است و ممکن است درد شدید موضعی مانند آنژین صدری، درد شکم، درد شدید در اندام ها و ... بروز کند. ;ناشی از ایسکمی بافتی و هیپوکسی در بخش‌های خونرسانی مربوطه، اندام، ساختار و عملکرد بافت غیرطبیعی مانند انفارکتوس میوکارد، نارسایی قلبی، شوک قلبی، آریتمی، اختلال هوشیاری و همی پلژی و غیره است.ریزش ترومبوز باعث آمبولی مغزی، آمبولی کلیه، آمبولی طحال و سایر علائم و نشانه های مرتبط می شود.ترومبوز وریدی شایع ترین شکل ترومبوز سیاهرگی عمقی در اندام تحتانی است.در وریدهای عمقی مانند ورید پوپلیتئال، ورید فمورال، ورید مزانتریک و ورید پورتال شایع است.تظاهرات شهودی تورم موضعی و ضخامت ناسازگار اندام تحتانی است.ترومبوآمبولی به جدا شدن ترومبوز از محل تشکیل، مسدود شدن جزئی یا کامل برخی از رگ‌های خونی در طول فرآیند حرکت همراه با جریان خون، ایجاد ایسکمی، هیپوکسی، نکروز (ترومبوز شریانی) و احتقان، ادم (فرایند پاتولوژیک ترومبوز وریدی) اشاره دارد. .پس از ریزش ترومبوز ورید عمقی اندام تحتانی، می تواند همراه با گردش خون وارد شریان ریوی شود و علائم و نشانه های آمبولی ریه ظاهر شود.بنابراین، پیشگیری از ترومبوآمبولی وریدی اهمیت ویژه ای دارد.