ترومبوز به طور کلی در اثر آسیب به سلول های اندوتلیال قلبی عروقی، وضعیت جریان خون غیر طبیعی و افزایش انعقاد خون ایجاد می شود.

1. آسیب سلول های اندوتلیال قلبی عروقی: آسیب سلول های اندوتلیال عروقی مهم ترین و شایع ترین علت تشکیل ترومبوز است که بیشتر در اندوکاردیت روماتیسمی و عفونی، زخم پلاک آترواسکلروتیک شدید، حرکت تروماتیک یا التهابی محل آسیب وریدی و غیره دیده می شود. پس از هیپوکسی، شوک، سپسیس و اندوتوکسین باکتریایی باعث آسیب شدید اندوتلیال در سراسر بدن می شود، کلاژن زیر اندوتلیوم فرآیند انعقاد را فعال می کند و در نتیجه انعقاد داخل عروقی منتشر می شود و ترومبوز در میکروسیرکولاسیون کل بدن تشکیل می شود.

2. وضعیت غیر طبیعی جریان خون: عمدتاً به کاهش سرعت جریان خون و ایجاد گرداب در جریان خون و غیره اشاره دارد. فاکتورهای انعقادی فعال و ترومبین به غلظت مورد نیاز برای انعقاد در ناحیه محلی می رسند که منجر به انعقاد خون می شود. تشکیل ترومبوزدر این میان، وریدها بیشتر مستعد ترومبوز هستند که در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، بیماری مزمن و استراحت در بستر بعد از عمل شایع‌تر است.علاوه بر این، جریان خون در قلب و عروق سریع است و ایجاد ترومبوز آسان نیست.با این حال، هنگامی که جریان خون در دهلیز چپ، آنوریسم یا شاخه رگ خونی کند است و جریان گردابی در طول تنگی دریچه میترال رخ می دهد، همچنین مستعد ترومبوز است.

3. افزایش انعقاد خون: عموماً افزایش پلاکت ها و فاکتورهای انعقادی خون و یا کاهش فعالیت سیستم فیبرینولیتیک منجر به حالت هیپرانعقادی خون می شود که در حالت های بیش انعقادی ارثی و اکتسابی بیشتر دیده می شود.

علاوه بر این، بازگشت ضعیف خون وریدی نیز می تواند باعث آن شود.با توجه به تشخیص مؤثر بیماری خود، می توان به پیشگیری و درمان علمی هدفمند برای کمک به بهبود سلامت دست یافت.