FIB مخفف انگلیسی فیبرینوژن است و فیبرینوژن یک عامل انعقادی است.مقدار FIB انعقادی خون بالا به این معنی است که خون در حالت انعقاد بیش از حد است و ترومبوز به راحتی تشکیل می شود.

پس از فعال شدن مکانیسم انعقاد انسانی، فیبرینوژن تحت اثر ترومبین به مونومر فیبرین تبدیل می‌شود و مونومر فیبرین می‌تواند به پلیمر فیبرین تبدیل شود که برای تشکیل لخته خون مفید است و نقش مهمی در فرآیند انعقاد دارد.

فیبرینوژن عمدتا توسط سلول های کبدی سنتز می شود و پروتئینی با عملکرد انعقادی است.مقدار طبیعی آن بین 2 ~ 4qL است.فیبرینوژن یک ماده مرتبط با انعقاد است و افزایش آن اغلب یک واکنش غیر اختصاصی بدن است و یک عامل خطر برای بیماری های مرتبط با ترومبوآمبولی است.
مقدار FIB انعقادی را می توان در بسیاری از بیماری ها، عوامل ژنتیکی یا التهابی رایج، چربی خون بالا، فشار خون افزایش داد.

بیماری عروق کرونر قلب بالا، دیابت، سل، بیماری بافت همبند، بیماری قلبی و تومورهای بدخیم.هنگامی که مبتلا به تمام بیماری های فوق ممکن است منجر به وقوع لخته خون شود.بنابراین، مقدار FIB با انعقاد خون بالا به حالت انعقاد خون بالا اشاره دارد.