APTT مخفف زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال شده است که به زمان لازم برای افزودن ترومبوپلاستین جزئی به پلاسمای آزمایش شده و مشاهده زمان لازم برای انعقاد پلاسما اشاره دارد.APTT حساس ترین و رایج ترین تست غربالگری برای تعیین سیستم انعقادی درون زا است.محدوده نرمال 31-43 ثانیه است و 10 ثانیه بیشتر از کنترل طبیعی دارای اهمیت بالینی است.با توجه به تفاوت بین افراد، اگر درجه کوتاه شدن APTT بسیار ناچیز باشد، ممکن است یک پدیده طبیعی نیز باشد و نیازی به عصبی بودن بیش از حد نیست و معاینه مجدد منظم کافی است.اگر احساس ناراحتی کردید، به موقع به پزشک مراجعه کنید.

کوتاه شدن APTT نشان می دهد که خون در حالت انعقاد بیش از حد است که در بیماری های قلبی عروقی و ترومبوز عروق مغزی مانند ترومبوز مغزی و بیماری عروق کرونر قلب شایع است.

1. ترومبوز مغزی

بیمارانی که APTT به طور قابل توجهی کوتاه شده اند، بیشتر احتمال دارد که دچار ترومبوز مغزی شوند، که در بیماری های مربوط به انعقاد بیش از حد خون ناشی از تغییرات در اجزای خون، مانند چربی خون، شایع است.در این زمان، اگر درجه ترومبوز مغزی نسبتاً خفیف باشد، تنها علائمی از خون رسانی ناکافی به مغز مانند سرگیجه، سردرد، تهوع و استفراغ ظاهر می شود.اگر درجه ترومبوز مغزی آنقدر شدید باشد که باعث ایسکمی پارانشیمی شدید مغز شود، علائم بالینی مانند حرکت ناکارآمد اندام، اختلال گفتار و بی اختیاری ظاهر می شود.برای بیماران مبتلا به ترومبوز حاد مغزی، معمولاً از استنشاق اکسیژن و پشتیبانی تهویه برای افزایش تامین اکسیژن استفاده می شود.هنگامی که علائم بیمار تهدید کننده زندگی است، ترومبولیز فعال یا جراحی مداخله ای باید انجام شود تا رگ های خونی در اسرع وقت باز شوند.پس از کاهش و کنترل علائم بحرانی ترومبوز مغزی، بیمار همچنان باید به عادات خوب زندگی پایبند باشد و تحت نظر پزشکان داروی طولانی مدت مصرف کند.توصیه می شود در دوران نقاهت از رژیم غذایی کم نمک و کم چرب استفاده کنید، سبزیجات و میوه جات بیشتری مصرف کنید، از مصرف غذاهای پر سدیم مانند بیکن، ترشی، کنسرو و ... خودداری کنید و از مصرف دخانیات و الکل خودداری کنید.زمانی که شرایط بدنی شما اجازه می دهد، ورزش متوسطی انجام دهید.

2. بیماری عروق کرونر قلب

کوتاه شدن APTT نشان می دهد که بیمار ممکن است از بیماری عروق کرونر قلب رنج ببرد، که اغلب ناشی از انعقاد خون عروق کرونر است که منجر به تنگی یا انسداد مجرای عروق می شود، که منجر به ایسکمی میوکارد، هیپوکسی و نکروز متناظر می شود.اگر درجه انسداد شریان کرونری نسبتاً زیاد باشد، ممکن است بیمار در حالت استراحت علائم بالینی واضحی نداشته باشد، یا ممکن است تنها بعد از فعالیت، ناراحتی هایی مانند سفتی قفسه سینه و درد قفسه سینه را تجربه کند.اگر درجه انسداد عروق کرونر شدید باشد، خطر انفارکتوس میوکارد افزایش می یابد.بیماران ممکن است در هنگام استراحت یا هیجان عاطفی درد قفسه سینه، سفتی قفسه سینه و تنگی نفس را تجربه کنند.درد ممکن است به قسمت‌های دیگر بدن سرایت کند و بدون تسکین باقی بماند.برای بیماران مبتلا به شروع حاد بیماری عروق کرونر قلب، پس از تجویز زیرزبانی نیتروگلیسیرین یا ایزوسورباید دی‌نیترات، فوراً به پزشک مراجعه کنید و پزشک ارزیابی می‌کند که آیا کاشت استنت کرونر یا ترومبولیز فوراً لازم است یا خیر.پس از مرحله حاد، درمان طولانی مدت ضد پلاکت و ضد انعقاد لازم است.بیمار پس از ترخیص از بیمارستان باید رژیم غذایی کم نمک و کم چرب داشته باشد، سیگار و نوشیدنی را ترک کند، ورزش مناسب انجام دهد و به استراحت توجه کند.