هنگامی که اختلال انعقاد خون رخ می دهد، می توانید برای تشخیص پروترومبین پلاسما به بیمارستان بروید.موارد خاص تست عملکرد انعقاد به شرح زیر است:

1. تشخیص پروترومبین پلاسما: مقدار طبیعی تشخیص پروترومبین پلاسما 11-13 ثانیه است.اگر زمان انعقاد طولانی شود، نشان دهنده آسیب کبدی، هپاتیت، سیروز کبدی، زردی انسدادی و سایر بیماری ها است.اگر زمان انعقاد کوتاه شود، ممکن است بیماری ترومبوتیک وجود داشته باشد.

2. نسبت نرمال شده بین المللی کنترل: این نسبت کنترل بین زمان پروترومبین بیمار و زمان پروترومبین طبیعی است.محدوده نرمال این عدد 0.9~1.1 است.اگر تفاوتی با مقدار نرمال وجود داشته باشد، نشان می دهد که تابع انعقاد ظاهر شده است، هر چه شکاف بزرگتر باشد، مشکل جدی تر است.

3. تشخیص زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال شده: این آزمایشی برای تشخیص فاکتورهای انعقادی درون زا است.مقدار طبیعی 24 تا 36 ثانیه است.اگر زمان انعقاد بیمار طولانی شود، نشان دهنده این است که بیمار ممکن است مشکل کمبود فیبرینوژن داشته باشد.مستعد ابتلا به بیماری های کبدی، یرقان انسدادی و سایر بیماری ها است و نوزادان ممکن است دچار خونریزی شوند.اگر کوتاهتر از حد طبیعی باشد، نشان می دهد که بیمار ممکن است سکته حاد میوکارد، سکته مغزی ایسکمیک، ترومبوز وریدی و سایر بیماری ها داشته باشد.

4. تشخیص فیبرینوژن: محدوده طبیعی این مقدار بین 2 تا 4 است. اگر فیبرینوژن افزایش یابد، نشان دهنده این است که بیمار عفونت حاد دارد و ممکن است به تصلب شرایین، دیابت، اورمی و سایر بیماری ها مبتلا باشد.اگر این مقدار کاهش یابد، ممکن است هپاتیت شدید، سیروز کبدی و سایر بیماری ها وجود داشته باشد.

5. تعیین زمان ترومبین.محدوده طبیعی این مقدار 16 ~ 18 است، تا زمانی که بیش از 3 از مقدار طبیعی بیشتر باشد، غیر طبیعی است، که به طور کلی نشان دهنده بیماری کبد، بیماری کلیوی و سایر بیماری ها است.اگر زمان ترومبین کوتاه شود، ممکن است یون های کلسیم در نمونه خون وجود داشته باشد.

6. تعیین D دایمر: محدوده نرمال این مقدار 0.1~0.5 است.اگر مشخص شود که مقدار در طول آزمایش به طور قابل توجهی افزایش یافته است، ممکن است بیماری های قلبی عروقی و عروقی مغز، آمبولی ریه و تومورهای بدخیم وجود داشته باشد.