ترومبوز فرآیندی است که در آن خون جاری منعقد می شود و به لخته خون تبدیل می شود، مانند ترومبوز شریان مغزی (باعث انفارکتوس مغزی)، ترومبوز ورید عمقی اندام تحتانی و غیره.لخته خون تشکیل شده در قسمت خاصی از رگ خونی در امتداد جریان خون مهاجرت می کند و به رگ خونی دیگر محبوس می شود.فرآیند آمبولیزاسیون آمبولی نامیده می شود.ترومبوز ورید عمقی اندام تحتانی می افتد، مهاجرت می کند و به شریان ریوی محبوس می شود و باعث آمبولی ریه می شود.;لخته خونی که باعث آمبولی می شود در این زمان آمبولی نامیده می شود.
در زندگی روزمره، لخته خون پس از قطع خونریزی بینی منفجر می شود.در جایی که یک کبودی آسیب دیده است، گاهی اوقات یک توده احساس می شود که آن نیز یک ترومبوز است.و انفارکتوس میوکارد در اثر قطع جریان خون ایجاد می‌شود، زمانی که شریان کرونری که قلب را عصب می‌کند توسط یک لخته خون مسدود می‌شود نکروز ایسکمیک میوکارد.
در شرایط فیزیولوژیکی، نقش ترومبوز متوقف کردن خونریزی است.ترمیم هر بافت و اندام باید ابتدا خونریزی را متوقف کند.هموفیلی یک بیماری انعقادی است که در اثر کمبود مواد انعقادی ایجاد می شود.تشکیل ترومبوز در قسمت آسیب دیده دشوار است و نمی تواند به طور موثر خونریزی را متوقف کند و باعث خونریزی شود.بیشتر ترومبوزهای هموستاتیک در خارج از رگ خونی یا جایی که رگ خونی شکسته شده است شکل می گیرد و وجود دارد.
اگر لخته خون در رگ خونی تشکیل شود، جریان خون در رگ مسدود می شود، جریان خون کاهش می یابد یا حتی جریان خون قطع می شود.اگر ترومبوز در شریان ها رخ دهد، باعث ایسکمی اندام/بافت و حتی نکروز مانند انفارکتوس میوکارد، انفارکتوس مغزی و نکروز/آمپوتاسیون اندام تحتانی می شود.ترومبوز تشکیل شده در وریدهای عمقی اندام تحتانی نه تنها بر جریان خون وریدی به قلب تأثیر می گذارد و باعث تورم اندام تحتانی می شود، بلکه از طریق ورید اجوف تحتانی، دهلیز راست و بطن راست می ریزد و وارد و محبوس می شود. شریان ریوی که منجر به آمبولی ریه می شود.بیماری هایی با میزان مرگ و میر بالا.
شروع ترومبوز
در بیشتر موارد، پیوند اولیه ترومبوز آسیب است که می تواند تروما، جراحی، پارگی پلاک در شریان ها یا حتی آسیب اندوتلیال ناشی از عفونت، ایمنی و سایر عوامل باشد.این فرآیند تشکیل ترومبوز که با آسیب آغاز می شود، سیستم انعقادی اگزوژن نامیده می شود.در موارد معدودی، استاز خون یا کند شدن جریان خون نیز می‌تواند آغازگر فرآیند ترومبوز باشد، که یک راه فعال‌سازی تماسی است که به آن سیستم انعقادی درون‌زا می‌گویند.
هموستاز اولیه
هنگامی که آسیب بر رگ های خونی تأثیر می گذارد، پلاکت ها ابتدا به یک لایه منفرد می چسبند تا زخم را بپوشانند و سپس فعال می شوند تا توده هایی تشکیل دهند که ترومب های پلاکتی هستند.کل فرآیند هموستاز اولیه نامیده می شود.
هموستاز ثانویه
این آسیب یک ماده انعقادی به نام فاکتور بافتی آزاد می کند که سیستم انعقادی درون زا را پس از ورود به خون شروع به تولید ترومبین می کند.ترومبین در واقع کاتالیزوری است که پروتئین انعقادی خون یعنی فیبرینوژن را به فیبرین تبدیل می کند.، به کل فرآیند هموستاز ثانویه گفته می شود.
"تعامل کامل"ترومبوز
در فرآیند ترومبوز، مرحله اول هموستاز (چسبندگی، فعال شدن و تجمع پلاکت ها) و مرحله دوم هموستاز (تولید ترومبین و تشکیل فیبرین) با یکدیگر همکاری می کنند.هموستاز مرحله دوم را فقط می توان به طور معمول در حضور پلاکت ها انجام داد و ترومبین تشکیل شده پلاکت ها را بیشتر فعال می کند.این دو با هم کار می کنند و با هم کار می کنند تا روند ترومبوز را کامل کنند.
کارت کسب و کار
وی چت چینی
وی چت انگلیسی