درمان ترومبوز به طور کلی استفاده از داروهای ضد ترومبوز است که می تواند خون را فعال کرده و استاز خون را برطرف کند.پس از درمان، بیماران مبتلا به ترومبوز نیاز به آموزش توانبخشی دارند.معمولاً قبل از اینکه به تدریج بهبود یابند، باید تمرینات را تقویت کنند.استراحت طولانی مدت در بستر به راحتی می تواند منجر به تشدید مشکل ترومبوز شود.تقویت ورزش بعد از درمان به دلیل عدم توانایی در مراقبت از خود در زندگی، بستری بسیار ضروری است.

از نظر درمان، در حال حاضر سه روش اصلی وجود دارد.

1. ترومبولیتیک درمانی.در مرحله اولیه ترومبوز، ترومبوز در شریان هنوز یک ترومبوز تازه است.اگر بتوان ترومبوس را حل کرد و خونرسانی مجدد خون را انجام داد، اقدامی اساسی برای بهبود گردش خون، محافظت از سلول‌ها و بهبود عملکرد خواهد بود.اگر منع مصرفی برای درمان ترومبولیتیک وجود نداشته باشد، هر چه زودتر استفاده شود، اثر بهتری خواهد داشت.

2، درمان ضد انعقاد، اگرچه اکثر مطالعات نشان داده اند که درمان ضد انعقادی هپارین نسبت به اثر ایسکمی پیشرونده خوش بین نیست، اما انفارکتوس پیشرونده کنونی نشانه ای از درمان ضد انعقادی اورژانسی است که مورد قبول اکثر محققان قرار گرفته است.اگر عواملی که باعث پیشرفت می شوند مشخص شود که انفارکتوس بزرگ و گردش خون جانبی ضعیف است، هپارین درمانی همچنان انتخاب اول است و روش های درمانی عمدتاً قطره ای داخل وریدی یا تزریق زیر جلدی هپارین است.

3. درمان رقیق سازی افزایش حجم، افزایش حجم خون باید زمانی انجام شود که بیمار ادم مغزی آشکار یا نارسایی شدید قلبی نداشته باشد.