فرآیند ترومبوز شامل 2 فرآیند:

1. چسبندگی و تجمع پلاکت ها در خون

در مرحله اولیه ترومبوز، پلاکت ها به طور مداوم از جریان محوری رسوب می کنند و به سطح رشته های کلاژن در معرض در انتیما رگ های خونی آسیب دیده می چسبند.پلاکت ها توسط کلاژن فعال می شوند و موادی مانند ADP، ترومبوکسان A2، 5-AT و فاکتور پلاکتی IV آزاد می کنند.این مواد اثر قوی بر چسبندگی پلاکت ها دارند، به طوری که پلاکت های موجود در جریان خون همچنان به چسبیدن موضعی خود ادامه می دهند تا یک توده پلاکتی تپه ای شکل ایجاد کنند.، شروع ترومبوز وریدی، سر ترومبوز.

پلاکت ها به سطح رشته های کلاژن در معرض در انتیما رگ خونی آسیب دیده می چسبند و برای تشکیل یک پشته پلاکتی تپه مانند فعال می شوند.تپه به تدریج افزایش می یابد و با لکوسیت ها مخلوط می شود و یک ترومب سفید تشکیل می دهد.لکوسیت های بیشتری به سطح آن چسبیده است.جریان خون به تدریج کند می شود، سیستم انعقادی فعال می شود و مقدار زیادی فیبرین ساختار شبکه ای را تشکیل می دهد که تعداد بیشتری گلبول قرمز و گلبول های سفید را به دام می اندازد تا ترومبوز مخلوطی را تشکیل دهد.

2. انعقاد خون

پس از تشکیل ترومبوس سفید، به داخل مجرای عروقی بیرون زده و باعث می شود که جریان خون در پشت آن کند شده و گردابی به نظر برسد و یک تپه پلاکتی جدید در گرداب تشکیل می شود.ترابکول ها به شکل مرجانی دارای لکوسیت های زیادی به سطح خود هستند.

جریان خون بین ترابکول ها به تدریج کند می شود، سیستم انعقادی فعال می شود و غلظت فاکتورهای انعقادی موضعی و فاکتورهای پلاکتی به تدریج افزایش می یابد و به یک ساختار مشبک بین ترابکول ها تبدیل می شود.ترومبوس مخلوط سفید و سفید، موجدار که بدنه ترومبوز را تشکیل می دهد.

ترومبوز مخلوط به تدریج افزایش یافته و در جهت جریان خون امتداد می یابد و در نهایت مجرای رگ خونی را به طور کامل مسدود می کند و باعث توقف جریان خون می شود.