محققان دانشگاه موناش آنتی بادی جدیدی طراحی کرده اند که می تواند پروتئین خاصی را در خون مهار کند تا از ترومبوز بدون عوارض جانبی بالقوه جلوگیری کند.این آنتی بادی می تواند از ترومبوز پاتولوژیک جلوگیری کند، که می تواند باعث حملات قلبی و سکته شود بدون اینکه بر عملکرد طبیعی لخته شدن خون تأثیر بگذارد.
حملات قلبی و سکته مغزی همچنان از علل اصلی مرگ و میر و عوارض در سراسر جهان هستند.درمانهای فعلی ضد ترومبوتیک (ضد انعقاد) میتوانند باعث ایجاد عوارض جدی خونریزی شوند، زیرا آنها همچنین با لخته شدن خون طبیعی تداخل دارند.چهار پنجم بیمارانی که درمان ضد پلاکتی دریافت میکنند، هنوز حوادث قلبی عروقی عودکننده دارند.
بنابراین نمی توان از داروهای ضد پلاکت موجود در دوزهای زیاد استفاده کرد.بنابراین، اثربخشی بالینی هنوز ناامیدکننده است و درمانهای آینده باید به طور اساسی طراحی شوند.
روش تحقیق این است که ابتدا تفاوت بیولوژیکی بین انعقاد طبیعی و انعقاد پاتولوژیک مشخص شود و مشخص شود که فاکتور فون ویلبراند (VWF) هنگامی که ترومبوز خطرناک تشکیل می شود، خواص خود را تغییر می دهد.این مطالعه یک آنتی بادی طراحی کرد که فقط این شکل پاتولوژیک VWF را شناسایی و مسدود می کند، زیرا تنها زمانی کار می کند که لخته خون پاتولوژیک شود.
این مطالعه ویژگیهای آنتیبادیهای ضد VWF موجود را تجزیه و تحلیل کرد و بهترین ویژگیهای هر آنتیبادی را برای اتصال و مسدود کردن VWF تحت شرایط انعقاد پاتولوژیک تعیین کرد.در غیاب هر گونه واکنش نامطلوب، این آنتی بادی های بالقوه ابتدا در یک ساختار خونی جدید ترکیب می شوند تا از این عوارض احتمالی جلوگیری شود.
پزشکان در حال حاضر با یک تعادل ظریف بین اثربخشی دارو و عوارض جانبی خونریزی روبرو هستند.آنتی بادی مهندسی شده به طور ویژه طراحی شده است و با انعقاد طبیعی خون تداخلی نخواهد داشت، بنابراین امید است که بتواند از دوز بالاتر و موثرتری نسبت به درمان های موجود استفاده کند.
این مطالعه آزمایشگاهی با نمونه خون انسان انجام شد.مرحله بعدی آزمایش کارایی آنتی بادی در یک مدل حیوانی کوچک برای درک نحوه عملکرد آن در یک سیستم زندگی پیچیده شبیه به سیستم ما است.
مرجع: توماس هوفر و همکاران.هدف قرار دادن فاکتور فون ویلبراند با گرادیان برشی فعال شده توسط آنتی بادی تک زنجیره ای جدید، تشکیل ترومبوز انسدادی را در شرایط آزمایشگاهی کاهش می دهد، Haematologica (2020).