درمان دارویی و تزریق فاکتورهای انعقادی را می توان پس از بروز اختلال انعقادی انجام داد.

1. برای درمان دارویی، می توانید داروهای غنی از ویتامین K را انتخاب کنید و به طور فعال ویتامین ها را تکمیل کنید، که می تواند باعث تولید فاکتورهای انعقادی خون شود و از اختلال انعقادی جلوگیری کند.

2. تزریق فاکتورهای انعقادی.هنگامی که علائم اختلال انعقاد جدی است، می توانید مستقیماً عوامل انعقادی را تزریق کنید، که می تواند غلظت را در پلاسما افزایش دهد، به طوری که پلاکت های کافی برای تقویت انعقاد وجود داشته باشد.

در صورت خونریزی، می تواند از ادامه جریان خون نیز جلوگیری کند.اختلالات انعقادی به اختلالات خونریزی ناشی از کمبود یا اختلال عملکرد فاکتورهای انعقادی اشاره دارد.از نظر بالینی عمدتاً به دو دسته ارثی و اکتسابی تقسیم می شود.اختلالات انعقادی ارثی عمدتاً ناشی از کمبود یک عامل انعقادی است که اغلب منجر به علائم انعقاد در نوزادان و کودکان خردسال می شود که اغلب با سابقه خانوادگی همراه است.اختلال انعقادی اکتسابی اغلب به دلیل کمبود چندین فاکتور انعقادی ایجاد می شود و بیشتر در بزرگسالی رخ می دهد.علل: اختلالات انعقادی ارثی، اختلالات ژنتیکی با سابقه خانوادگی است.اختلالات انعقادی اکتسابی اغلب دارای کمبودهای متعدد فاکتور انعقادی است که بیشتر در بزرگسالی رخ می دهد.برای این بیماری، هموفیلی شایع‌تر است و کمبود ارثی فاکتورهای انعقادی از جمله هموفیلی A و هموفیلی B برای اختلالات انعقادی اکتسابی است که عمدتاً به دلیل عفونت ویروسی و عفونت باکتریایی است که ممکن است باعث انعقاد داخل عروقی مجزا و عوامل انعقادی غیرطبیعی شود. مانند اختلالات انعقادی ناشی از وارفارین و هپارین.در پاسخ به این وضعیت، تقویت پیشگیری، تکمیل عوامل انعقادی و سپس پرهیز از ضربه و جلوگیری از خونریزی ضروری است.علائم اصلی اختلالات انعقادی خونریزی و کبودی است.از نظر بالینی، علاوه بر خونریزی، با علائم و نشانه های بیماری اولیه نیز همراه است.به صورت خونریزی بافت نرم، ماهیچه، مفاصل تحمل کننده وزن ظاهر می شود.خونریزی خود به خودی نیز ممکن است پس از آسیب جزئی رخ دهد.همچنین تورم، درد و حساسیت موضعی وجود دارد.پس از قطع خونریزی، خون انباشته شده به تدریج بدون برجای گذاشتن هیچ اثری جذب می شود.خونریزی مکرر می تواند باعث سفتی مفاصل شود و در نهایت منجر به آسیب دائمی به مفصل، پوکی استخوان، تحرک محدود مفصل و آتروفی عضلانی شود.

در مواقع عادی، بیماران باید به طور فعال رژیم غذایی و تغذیه خود را تکمیل کنند، به مصرف غذاهای غنی از ویتامین ها و پروتئین ها توجه کنند و عادت خوب مراقبه و احتیاط را برای جلوگیری از آسیب های مهم ایجاد کنند.