یک ترومبوز که در اصطلاح عامیانه به آن "لخته خون" می گویند، مانند یک درپوش لاستیکی، عبور رگ های خونی در قسمت های مختلف بدن را مسدود می کند.بیشتر ترومبوزها بعد و قبل از شروع بدون علامت هستند، اما مرگ ناگهانی ممکن است رخ دهد.اغلب به طور مرموزی وجود دارد و سلامت جسمی و روانی ما را به طور جدی تهدید می کند.

بیماری های مرتبط با ترومبوز، مانند انفارکتوس میوکارد، انفارکتوس مغزی، بیماری عروقی اندام تحتانی و غیره، همگی آسیب های جدی ناشی از ترومبوز برای بدن انسان هستند.

چگونه می توانم تشخیص دهم که در معرض خطر لخته شدن خون هستم؟

1. درد بی دلیل در دست و پا

دست ها و پاها متعلق به اندام های محیطی بدن انسان هستند.اگر لخته های خون در بدن وجود داشته باشد، خون رسانی به بدن تحت تاثیر قرار می گیرد.

2. دست ها و پاها همیشه قرمز و متورم هستند

علاوه بر احساس سوزن سوزن شدن، بازوها و پاها به طور خاص پف کرده به نظر می رسند.با علائم ادم متفاوت است.تورم ناشی از رطوبت زیاد در بدن هنگام فشار دادن به راحتی فرو می‌رود، اما اگر ناشی از لخته شدن خون باشد ادم، فشار دادن آن به‌ویژه سخت است، این عمدتاً به دلیل نبود فشار خون کافی در اندام‌ها است. انقباض عروق را ضعیف می کند، ماهیچه های کل بدن در حالت تنش قرار دارند و نقاط مسدود شده نیز قرمز هستند.

3. کبودی دست و پا

افراد مبتلا به ترومبوز در بدن نوارهای عمیقی روی بازوها و پاها خواهند داشت و سیاهرگ ها و رگ های خونی به وضوح دیده می شوند.وقتی آنها را با دستان خود لمس کنید، احساس گرما می کنید.

علاوه بر دست و پاهای غیر طبیعی، سرفه های خشک بدون دلیل و تنگی نفس.هنگام سرفه، همیشه خود را می گیرید، ضربان قلب شما افزایش می یابد و صورت شما برافروخته می شود.این ممکن است مربوط به ترومبوز ریوی باشد.

البته در بسیاری از موارد، ترومبوز می تواند بدون علامت باشد: برای مثال، بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی مستعد ابتلا به ترومبوز قلب هستند، اما معمولاً هیچ علامتی ندارند.فقط سونوگرافی از طریق مری می تواند آنها را تشخیص دهد.آمبولی، بنابراین بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی اغلب به درمان ضد انعقاد نیاز دارند.علاوه بر معاینات ویژه مانند سونوگرافی و CTA، افزایش D-dimer اهمیت تشخیصی کمکی خاصی برای ترومبوز دارد.