مشاهده می شود که D-Dimer دارای اهمیت نظارتی مرتبط با عوارض در پیشرفت COVID-19 است، بنابراین چگونه در سایر بیماری ها نقش دارد؟

1. ترومبوآمبولی وریدی

D-Dimer به طور گسترده ای در بیماری های مرتبط با ترومبوآمبولی وریدی (VTE) مانند ترومبوز ورید عمقی (DVT) و آمبولی ریوی (PE) استفاده شده است.تست D-Dimer منفی می تواند DVT را رد کند، و غلظت D-Dimer همچنین می تواند برای پیش بینی میزان عود VTE استفاده شود.این مطالعه نشان داد که نسبت خطر عود VTE در جمعیت با غلظت بالاتر 4.1 برابر جمعیت با غلظت طبیعی است.

D-Dimer نیز یکی از شاخص های تشخیص PE است.ارزش اخباری منفی آن بسیار بالا است و اهمیت آن برای حذف آمبولی حاد ریه، به ویژه در بیماران با سوء ظن کم است.بنابراین، برای بیماران مشکوک به آمبولی حاد ریه، سونوگرافی وریدهای عمقی اندام تحتانی و معاینه D-Dimer باید ترکیب شود.

2. انعقاد داخل عروقی منتشر

انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC) یک سندرم بالینی است که با خونریزی و نارسایی میکروسیرکولاتوری بر اساس بسیاری از بیماری ها مشخص می شود.فرآیند توسعه شامل سیستم های متعددی مانند انعقاد، ضد انعقاد و فیبرینولیز است.D-Dimer در مراحل اولیه تشکیل DIC افزایش یافت و غلظت آن با پیشرفت بیماری بیش از 10 برابر افزایش یافت.بنابراین، D-Dimer می تواند به عنوان یکی از شاخص های اصلی برای تشخیص زودهنگام و نظارت بر وضعیت DIC استفاده شود.

3. تشریح آئورت

اجماع متخصصان چینی در مورد تشخیص و درمان دیسکسیون آئورت اشاره کرد که D-Dimer به عنوان یک آزمایش معمول آزمایشگاهی برای دیسکسیون آئورت (AD)، برای تشخیص و تشخیص افتراقی دیسکسیون بسیار مهم است.هنگامی که D-Dimer بیمار به سرعت بالا می رود، احتمال تشخیص AD افزایش می یابد.در عرض 24 ساعت پس از شروع، زمانی که D-Dimer به مقدار بحرانی 500 میکروگرم در لیتر می رسد، حساسیت آن برای تشخیص AD حاد 100٪ و ویژگی آن 67٪ است، بنابراین می توان از آن به عنوان یک شاخص حذف برای تشخیص استفاده کرد. حاد AD

4. بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک

بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک یک بیماری قلبی ناشی از پلاک شریانی است، از جمله انفارکتوس حاد میوکارد با ارتفاع قطعه ST، انفارکتوس حاد میوکارد با ارتفاع غیرقطع ST و آنژین ناپایدار.پس از پارگی پلاک، مواد هسته نکروزه در پلاک به بیرون می ریزد و باعث غیر طبیعی شدن اجزای جریان خون، فعال شدن سیستم انعقادی و افزایش غلظت D-Dimer می شود.بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب با D-Dimer بالا ممکن است خطر بالاتر AMI را پیش بینی کنند و می توانند به عنوان شاخصی برای مشاهده وضعیت ACS استفاده شوند.

5. درمان ترومبولیتیک

مطالعه Lawter نشان داد که داروهای مختلف ترومبولیتیک می توانند D-Dimer را افزایش دهند و تغییرات غلظت آن قبل و بعد از ترومبولیز می تواند به عنوان شاخصی برای قضاوت در مورد درمان ترومبولیتیک مورد استفاده قرار گیرد.محتوای آن پس از ترومبولیز به سرعت به حداکثر مقدار خود افزایش یافت و در مدت کوتاهی با بهبود قابل توجه علائم بالینی کاهش یافت که نشان دهنده مؤثر بودن درمان است.

- سطح D-Dimer 1 ساعت تا 6 ساعت پس از ترومبولیز برای انفارکتوس حاد میوکارد و انفارکتوس مغزی به طور قابل توجهی افزایش یافت.
- در طول ترومبولیز DVT، پیک D-Dimer معمولاً 24 ساعت یا بعد اتفاق می افتد