اندازه‌گیری APTT رایج‌ترین تست غربالگری حساس بالینی برای منعکس کردن فعالیت انعقادی سیستم انعقادی درون‌زا است.برای شناسایی نقص های فاکتور انعقادی درون زا و مهارکننده های مرتبط و غربالگری پدیده مقاومت پروتئین C فعال شده استفاده می شود.از نظر بازرسی، نظارت بر درمان هپارین، تشخیص زودهنگام انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC) و معاینه قبل از عمل طیف وسیعی از کاربردها را دارد.
اهمیت بالینی:
APTT یک شاخص تست عملکرد انعقادی است که منعکس کننده مسیر انعقادی درون زا، به ویژه فعالیت جامع فاکتورهای انعقادی در مرحله اول است.این به طور گسترده ای برای غربالگری و تعیین نقص فاکتورهای انعقادی در مسیر درون زا، مانند فاکتور Ⅺ، Ⅷ، Ⅸ استفاده می شود، همچنین می تواند برای تشخیص غربالگری اولیه بیماری های خونریزی و نظارت آزمایشگاهی درمان ضد انعقاد هپارین استفاده شود.
1. طولانی: می توان در هموفیلی A، هموفیلی B، بیماری کبد، سندرم عقیم سازی روده، داروهای ضد انعقاد خوراکی، انعقاد داخل عروقی منتشر، هموفیلی خفیف مشاهده شد.کمبود FXI، FXII;مواد ضد انعقاد خون (مهارکننده های فاکتور انعقاد، ضد انعقاد لوپوس، وارفارین یا هپارین) افزایش یافت.مقادیر زیادی خون ذخیره شده تزریق شد.
2. کوتاه کردن: در حالت هایپر انعقاد، بیماری های ترومبوآمبولیک و ... دیده می شود.
محدوده مرجع مقدار نرمال
مقدار مرجع طبیعی زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال (APTT): 27-45 ثانیه.
موارد احتیاط
1. از همولیز نمونه اجتناب کنید.نمونه همولیز شده حاوی فسفولیپیدهایی است که در اثر پارگی غشای گلبول قرمز بالغ آزاد می‌شوند، که باعث می‌شود APTT کمتر از مقدار اندازه‌گیری شده نمونه غیرهمولیز شده باشد.
2. بیماران نباید در مدت 30 دقیقه قبل از گرفتن نمونه خون به فعالیت های سنگین بپردازند.
3. پس از جمع آوری نمونه خون، لوله آزمایش حاوی نمونه خون را به آرامی 3 تا 5 بار تکان دهید تا نمونه خون به طور کامل با ماده ضد انعقاد موجود در لوله آزمایش ذوب شود.
4. نمونه خون باید در اسرع وقت برای معاینه ارسال شود.
کارت کسب و کار
وی چت چینی
وی چت انگلیسی