Η αντιπηκτική δράση είναι η διαδικασία μείωσης του σχηματισμού θρόμβου ινώδους μέσω της εφαρμογής αντιπηκτικών φαρμάκων για τη μείωση της διαδικασίας της ενδογενούς οδού και της ενδογενούς οδού πήξης.

Το αντιαιμοπεταλιακό φάρμακο είναι η λήψη αντιαιμοπεταλιακών φαρμάκων για τη μείωση της λειτουργίας προσκόλλησης και συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, μειώνοντας έτσι τη διαδικασία σχηματισμού θρόμβου αιμοπεταλίων.Στην κλινική πράξη, τα συνήθως χρησιμοποιούμενα αντιπηκτικά φάρμακα περιλαμβάνουν βαρφαρίνη και ηπαρίνη, τα οποία μειώνουν την πιθανότητα σχηματισμού θρόμβου ινωδογόνου μέσω διαφορετικών αντιπηκτικών οδών.Για παράδειγμα, η βαρφαρίνη χρησιμοποιείται συχνά στην αντιπηκτική θεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση καρδιακής βαλβίδας και η ηπαρίνη χρησιμοποιείται συχνά στη θεραπεία της φλεβικής θρόμβωσης των κάτω άκρων.

Τα κοινά αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα περιλαμβάνουν ασπιρίνη, Plavix, κ.λπ. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να αποτρέψουν τη συσσώρευση αιμοπεταλίων μέσω διαφορετικών συνδέσμων, αποτρέποντας έτσι τον σχηματισμό θρόμβου αιμοπεταλίων.Κλινικά, χρησιμοποιείται για την πρόληψη της στεφανιαίας νόσου, της εγκεφαλικής θρόμβωσης και άλλων ασθενειών.