Κλινική σημασία
Βασικά έχει την ίδια σημασία με τον χρόνο πήξης, αλλά με υψηλή ευαισθησία.Οι περισσότερες από τις μεθόδους προσδιορισμού APTT που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος μπορεί να είναι μη φυσιολογικές όταν ο παράγοντας πήξης στο πλάσμα είναι χαμηλότερος από 15% έως 30% του φυσιολογικού επιπέδου.
(1) Παράταση APTT: το αποτέλεσμα APTT είναι 10 δευτερόλεπτα μεγαλύτερο από αυτό του κανονικού ελέγχου.Το APTT είναι το πιο αξιόπιστο τεστ προσυμπτωματικού ελέγχου για ανεπάρκεια ενδογενούς παράγοντα πήξης και χρησιμοποιείται κυρίως για την ανακάλυψη ήπιας αιμορροφιλίας.Αν και τα επίπεδα παράγοντα Ⅷ: C μπορούν να ανιχνευθούν κάτω από το 25% της αιμορροφιλίας Α, η ευαισθησία στην υποκλινική αιμορροφιλία (παράγοντας Ⅷ>25%) και στους φορείς αιμορροφιλίας είναι φτωχή.Παρατεταμένα αποτελέσματα παρατηρούνται επίσης στις ελλείψεις του παράγοντα Ⅸ (αιμορροφιλία Β), Ⅺ και Ⅶ.όταν αυξάνονται οι αντιπηκτικές ουσίες του αίματος όπως οι αναστολείς του παράγοντα πήξης ή τα επίπεδα ηπαρίνης, η ανεπάρκεια προθρομβίνης, ινωδογόνου και παράγοντα V, X μπορεί επίσης να παραταθεί, αλλά η ευαισθησία είναι ελαφρώς κακή.Η παράταση του APTT μπορεί επίσης να παρατηρηθεί σε άλλους ασθενείς με ηπατική νόσο, DIC και μεγάλη ποσότητα αίματος.
(2) Βραχύνωση APTT: παρατηρείται σε DIC, προθρομβωτική κατάσταση και θρομβωτική νόσο.
(3) Παρακολούθηση της θεραπείας με ηπαρίνη: Το APTT είναι πολύ ευαίσθητο στη συγκέντρωση της ηπαρίνης στο πλάσμα, επομένως είναι ένας ευρέως χρησιμοποιούμενος δείκτης εργαστηριακής παρακολούθησης επί του παρόντος.Αυτή τη στιγμή, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το αποτέλεσμα της μέτρησης APTT πρέπει να έχει γραμμική σχέση με τη συγκέντρωση της ηπαρίνης στο πλάσμα στο θεραπευτικό εύρος, διαφορετικά δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται.Γενικά, κατά τη διάρκεια της θεραπείας με ηπαρίνη, συνιστάται η διατήρηση της APTT σε 1,5 έως 3,0 φορές μεγαλύτερη από αυτή του φυσιολογικού ελέγχου.
Ανάλυση αποτελεσμάτων
Κλινικά, το APTT και το PT χρησιμοποιούνται συχνά ως εξετάσεις διαλογής για τη λειτουργία της πήξης του αίματος.Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μετρήσεων, υπάρχουν περίπου οι ακόλουθες τέσσερις καταστάσεις:
(1) Τόσο το APTT όσο και το PT είναι φυσιολογικά: Εκτός από τα φυσιολογικά άτομα, εμφανίζεται μόνο σε κληρονομική και δευτερογενή ανεπάρκεια FXIII.Τα επίκτητα είναι κοινά σε σοβαρή ηπατική νόσο, όγκο του ήπατος, κακοήθη λέμφωμα, λευχαιμία, αντίσωμα κατά του παράγοντα XIII, αυτοάνοση αναιμία και κακοήθη αναιμία.
(2) Παρατεταμένη APTT με φυσιολογική PT: Οι περισσότερες από τις αιμορραγικές διαταραχές προκαλούνται από ελαττώματα στην ενδογενή οδό πήξης.Όπως η αιμορροφιλία Α, Β και ανεπάρκεια παράγοντα Ⅺ.υπάρχουν αντισώματα κατά των παραγόντων Ⅷ, Ⅸ, Ⅺ στην κυκλοφορία του αίματος.
(3) Φυσιολογικό APTT με παρατεταμένη PT: οι περισσότερες αιμορραγικές διαταραχές που προκαλούνται από ελαττώματα στην εξωτερική οδό πήξης, όπως γενετική και επίκτητη ανεπάρκεια παράγοντα VII.Τα επίκτητα είναι κοινά σε ηπατική νόσο, DIC, αντισώματα κατά του παράγοντα VII στην κυκλοφορία του αίματος και από του στόματος αντιπηκτικά.
(4) Τόσο το APTT όσο και το PT είναι παρατεταμένα: οι περισσότερες αιμορραγικές διαταραχές που προκαλούνται από ελαττώματα στην κοινή οδό πήξης, όπως η γενετική και επίκτητη ανεπάρκεια των παραγόντων X, V, II και I.Επίκτητα παρατηρούνται κυρίως σε ηπατική νόσο και DIC και οι παράγοντες X και II μπορεί να μειωθούν όταν χρησιμοποιούνται από του στόματος αντιπηκτικά.Επιπλέον, όταν υπάρχουν αντισώματα κατά του παράγοντα Χ, του παράγοντα V και του παράγοντα II στην κυκλοφορία του αίματος, παρατείνονται επίσης ανάλογα.Όταν η ηπαρίνη χρησιμοποιείται κλινικά, τόσο το APTTT όσο και το PT παρατείνονται ανάλογα.