Βασική αιτία
1. Καρδιαγγειακή ενδοθηλιακή βλάβη
Η βλάβη των αγγειακών ενδοθηλιακών κυττάρων είναι η πιο σημαντική και κοινή αιτία σχηματισμού θρόμβου και είναι πιο συχνή σε ρευματική και λοιμώδη ενδοκαρδίτιδα, σοβαρά έλκη αθηρωματικής πλάκας, τραυματικές ή φλεγμονώδεις θέσεις αρτηριοφλεβικού τραυματισμού κ.λπ. Υπάρχουν επίσης υποξία, σοκ, σηψαιμία και βακτηριακή ενδοτοξίνες που προκαλούν ένα ευρύ φάσμα ενδογενών ασθενειών σε όλο το σώμα.
Μετά από τραυματισμό του δέρματος, το κολλαγόνο κάτω από το ενδοθήλιο ενεργοποιεί τη διαδικασία πήξης, προκαλώντας διάχυτη ενδαγγειακή πήξη και σχηματίζεται θρόμβος στη μικροκυκλοφορία ολόκληρου του σώματος.
2. Μη φυσιολογική ροή αίματος
Αναφέρεται κυρίως στην επιβράδυνση της ροής του αίματος και στη δημιουργία δίνων στη ροή του αίματος κ.λπ., και οι ενεργοποιημένοι παράγοντες πήξης και η θρομβίνη φτάνουν τη συγκέντρωση που απαιτείται για την πήξη στην τοπική περιοχή, η οποία ευνοεί τον σχηματισμό θρόμβου.Μεταξύ αυτών, οι φλέβες είναι πιο επιρρεπείς σε θρόμβους, ο οποίος είναι πιο συχνός σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, χρόνιες παθήσεις και μετεγχειρητική ανάπαυση στο κρεβάτι.Επιπλέον, η ροή του αίματος στην καρδιά και τις αρτηρίες είναι γρήγορη και δεν είναι εύκολο να σχηματιστεί θρόμβος.Ωστόσο, όταν η ροή του αίματος στον αριστερό κόλπο, το ανεύρυσμα ή τον κλάδο του αιμοφόρου αγγείου είναι αργή και εμφανίζεται δινορευματικό ρεύμα κατά τη στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας, είναι επίσης επιρρεπές σε θρόμβωση.
3. Αυξημένη πήξη του αίματος
Γενικά, τα αιμοπετάλια και οι παράγοντες πήξης στο αίμα αυξάνονται ή η δραστηριότητα του ινωδολυτικού συστήματος μειώνεται, οδηγώντας σε υπερπηκτική κατάσταση στο αίμα, η οποία είναι πιο συχνή σε κληρονομικές και επίκτητες υπερπηκτικές καταστάσεις.
4. Κληρονομική υπερπηκτική κατάσταση
Σχετίζεται με ελαττώματα κληρονομικού παράγοντα πήξης, συγγενή ελαττώματα πρωτεΐνης C και πρωτεΐνης S, κ.λπ. Μεταξύ αυτών, η πιο κοινή μετάλλαξη του γονιδίου του παράγοντα V, το ποσοστό μετάλλαξης αυτού του γονιδίου μπορεί να φτάσει το 60% σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.
5. Επίκτητη υπερπηκτική κατάσταση
Εμφανίζεται συνήθως στον καρκίνο του παγκρέατος, στον καρκίνο του πνεύμονα, στον καρκίνο του μαστού, στον καρκίνο του προστάτη, στον καρκίνο του στομάχου και σε άλλους ευρέως μεταστατικούς προχωρημένους κακοήθεις όγκους, που προκαλούνται από την απελευθέρωση προπηκτικών παραγόντων από τα καρκινικά κύτταρα.Μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε σοβαρό τραύμα, εκτεταμένα εγκαύματα, σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις ή μετά τον τοκετό Σε περίπτωση μαζικής απώλειας αίματος και σε καταστάσεις όπως υπέρταση κύησης, υπερλιπιδαιμία, αθηροσκλήρωση στεφανιαίων αγγείων, κάπνισμα και παχυσαρκία.