1. Μετάγγιση αίματος ή χειρουργική επέμβαση

Οι διαταραχές πήξης προκαλούνται από την έλλειψη παραγόντων πήξης στο σώμα του ασθενούς και είναι απαραίτητο να βρεθούν τρόποι για τη συμπλήρωση αυτής της ουσίας, όπως η αύξηση της συγκέντρωσης των παραγόντων πήξης με μετάγγιση φρέσκου πλάσματος, έτσι ώστε να μπορεί να αποκατασταθεί η αιμοστατική λειτουργία του ασθενούς. , η οποία είναι μια καλή μέθοδος θεραπείας της πήξης.Ωστόσο, οι ασθενείς με σοβαρή αιμορραγία χρειάζονται χειρουργική αποκατάσταση, ακολουθούμενη από κρυοκαθίζηση, συμπύκνωμα συμπλέγματος προθρομβίνης και άλλες θεραπείες.

2. Χρήση αντιδιουρητικής ορμονοθεραπείας

Για την καλύτερη αντιμετώπιση των διαταραχών της πήξης, οι ασθενείς χρειάζονται επίσης φάρμακα για τη ρύθμιση των εσωτερικών καταστάσεων του σώματος.Το ευρέως χρησιμοποιούμενο φάρμακο επί του παρόντος είναι το DDAVP, το οποίο έχει αντιδιουρητική δράση και δρα ως καλύτερος παράγοντας αποθήκευσης VIII στον οργανισμό, κυρίως για ήπιους ασθενείς.αυτό το φάρμακο μπορεί να προστεθεί ενδοφλεβίως σε υψηλές συγκεντρώσεις με φυσιολογικό ορό ή ρινικές σταγόνες και η δόση και οι συγκεντρώσεις θα πρέπει να προσαρμόζονται στις ειδικές συνθήκες του ασθενούς.

3. Αιμοστατική θεραπεία

Πολλοί ασθενείς μπορεί να έχουν συμπτώματα αιμορραγίας και είναι απαραίτητο να σταματήσει η θεραπεία της αιμορραγίας, συνήθως με ένα φάρμακο που σχετίζεται με τα αντιινωδολυτικά.ειδικά στην περίπτωση εξαγωγής δοντιών ή αιμορραγίας από το στόμα, αυτό το φάρμακο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σταματήσει γρήγορα την αιμορραγία.Υπάρχουν επίσης φάρμακα, όπως το αμινοτολουϊκό οξύ και το αιμοστατικό οξύ, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της νόσου, η οποία είναι ένας από τους τρόπους αντιμετώπισης της πήξης.