1. Η δοκιμασία D-διμερούς πλάσματος είναι μια δοκιμασία για την κατανόηση της δευτερογενούς ινωδολυτικής λειτουργίας.

Αρχή επιθεώρησης: Το μονοκλωνικό αντίσωμα Anti-DD επικαλύπτεται σε σωματίδια λατέξ.Εάν υπάρχει D-διμερές στο πλάσμα του υποδοχέα, θα συμβεί αντίδραση αντιγόνου-αντισώματος και τα σωματίδια λατέξ θα συσσωματωθούν.Ωστόσο, αυτή η εξέταση μπορεί να είναι θετική για οποιαδήποτε αιμορραγία με σχηματισμό θρόμβων αίματος, επομένως έχει χαμηλή ειδικότητα και υψηλή ευαισθησία.

2. Υπάρχουν δύο πηγές D-διμερούς in vivo

(1) Υπερπηκτική κατάσταση και δευτερογενής υπερινωδόλυση.

(2) θρομβόλυση.

Το D-διμερές αντανακλά κυρίως την ινωδολυτική λειτουργία.Αυξημένη ή θετική εμφανίζεται σε δευτερογενή υπερινωδόλυση, όπως κατάσταση υπερπηκτικότητας, διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, νεφρική νόσο, απόρριψη μοσχεύματος οργάνων, θρομβολυτική θεραπεία κ.λπ.

3. Όσο υπάρχει ενεργή θρόμβωση και ινωδολυτική δραστηριότητα στα αιμοφόρα αγγεία του σώματος, το D-dimer θα αυξάνεται.

Για παράδειγμα: έμφραγμα του μυοκαρδίου, εγκεφαλικό έμφραγμα, πνευμονική εμβολή, φλεβική θρόμβωση, χειρουργική επέμβαση, όγκος, διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, μόλυνση και νέκρωση ιστού μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένο D-διμερές.Ειδικά για τους ηλικιωμένους και τους νοσηλευόμενους ασθενείς, λόγω βακτηριαιμίας και άλλων ασθενειών, είναι εύκολο να προκληθεί ανώμαλη πήξη του αίματος και να οδηγήσει σε αυξημένο D-διμερές.

4. Η ειδικότητα που αντικατοπτρίζεται από το D-dimer δεν αναφέρεται στην απόδοση σε μια συγκεκριμένη συγκεκριμένη ασθένεια, αλλά στα κοινά παθολογικά χαρακτηριστικά αυτής της μεγάλης ομάδας ασθενειών με πήξη και ινωδόλυση.

Θεωρητικά, ο σχηματισμός διασταυρούμενης ινικής είναι θρόμβωση.Ωστόσο, υπάρχουν πολλές κλινικές ασθένειες που μπορεί να ενεργοποιήσουν το σύστημα πήξης κατά την εμφάνιση και ανάπτυξη της νόσου.Όταν παράγεται ινώδες με σταυροειδείς δεσμούς, το ινωδολυτικό σύστημα θα ενεργοποιηθεί και το διασυνδεδεμένο ινώδες θα υδρολυθεί για να αποτραπεί η μαζική «συσσώρευση» του.(κλινικά σημαντικός θρόμβος), με αποτέλεσμα σημαντικά αυξημένο D-διμερές.Επομένως, το αυξημένο D-διμερές δεν είναι απαραίτητα μια κλινικά σημαντική θρόμβωση.Για ορισμένες ασθένειες ή άτομα, μπορεί να είναι μια παθολογική διαδικασία.