D-dimer, plazmin tərəfindən həll olunan çarpaz bağlı fibrin laxtasından əldə edilir.O, əsasən fibrinin litik funksiyasını əks etdirir.Klinik praktikada əsasən venoz tromboemboliya, dərin vena trombozu və ağciyər emboliyasının diaqnostikasında istifadə olunur.D-dimer keyfiyyət testi mənfidir, əgər kəmiyyət testi 200μg/L-dən az olmalıdırsa.

Artan D-dimer və ya müsbət test nəticələri tez-tez ikincili hiperfibrinolizlə əlaqəli xəstəliklərdə, məsələn, hiperkoaqulyasiya vəziyyətində, yayılmış intravaskulyar laxtalanma, böyrək xəstəlikləri, orqan nəqlinin rədd edilməsi və trombolitik terapiyada müşahidə olunur.Bundan əlavə, bədənin qan damarlarında aktivləşdirilmiş tromboz və ya fibrinolitik fəaliyyətlə müşayiət olunan xəstəliklər olduqda, D-dimer də əhəmiyyətli dərəcədə artacaq.Miokard infarktı, ağciyər emboliyası, aşağı ətrafların dərin venalarının trombozu, beyin infarktı və s. kimi ümumi xəstəliklər;bəzi infeksiyalar, cərrahiyyə, şiş xəstəlikləri və toxuma nekrozu da D-dimerin artmasına səbəb olur;Bundan əlavə, revmatik endokardit, revmatoid artrit, sistemik Lupus eritematosus və s. kimi bəzi insan otoimmün xəstəlikləri də D-dimerin artmasına səbəb ola bilər.

Xəstəliklərin diaqnostikası ilə yanaşı, D-dimerin kəmiyyətcə aşkarlanması klinik praktikada dərmanların trombolitik təsirini də kəmiyyətcə əks etdirə bilər.Xəstəliklərin aspektləri və s., hamısı faydalıdır.

Yüksək D-dimer vəziyyətində, bədənin tromboz riski yüksəkdir.Bu zaman ilkin xəstəliyə ən qısa zamanda diaqnoz qoyulmalı və DVT balına uyğun olaraq trombozun qarşısının alınması proqramına başlanılmalıdır.Bəzi dərmanlar antikoaqulyasiya terapiyası üçün seçilə bilər, məsələn, trombozun əmələ gəlməsinə müəyyən profilaktik təsir göstərən aşağı molekulyar çəki heparin kalsium və ya rivaroksabanın subkutan inyeksiyası.Trombotik lezyonları olanlar qızıl vaxt ərzində trombolitik şişi mümkün qədər tez müalicə etməli və D-dimeri vaxtaşırı nəzərdən keçirməlidirlər.