1. Die toename in D-Dimeer verteenwoordig die aktivering van die koagulasie- en fibrinolise-stelsels in die liggaam, wat 'n hoë omskakelingstoestand vertoon.
D-Dimeer is negatief en kan gebruik word vir trombusuitsluiting (die mees kern kliniese waarde);'n Positiewe D-Dimeer kan nie die vorming van 'n trombo-embolus bewys nie, en die spesifieke bepaling of 'n trombo-embolus gevorm word, moet steeds gebaseer word op die ewewigstoestand van hierdie twee sisteme.
2. Die halfleeftyd van D-Dimer is 7-8 uur en kan 2 uur na trombose opgespoor word.Hierdie kenmerk kan goed ooreenstem met kliniese praktyk en sal nie moeilik wees om op te spoor as gevolg van 'n kort halfleeftyd nie, en dit sal ook nie sy moniteringsbetekenis verloor as gevolg van 'n lang halfleeftyd nie.
3. D-Dimeer kan stabiel bly vir ten minste 24-48 uur in losstaande bloedmonsters, wat die in vitro opsporing van D-Dimeer inhoud toelaat om die vlak van D-Dimeer in die liggaam akkuraat te weerspieël.
4. Die metodologie van D-Dimeer is gebaseer op antigeen-teenliggaamreaksies, maar die spesifieke metodologie is divers en inkonsekwent.Die teenliggaampies in die reagense is uiteenlopend, en die bespeurde antigeenfragmente is inkonsekwent.By die keuse van 'n handelsmerk in die laboratorium, is dit nodig om te onderskei.